திருவள்ளுவர் அருளிய திருக்குறள்

 பழைமை எனப்படுவது யாதெனின் யாதும் 
கிழமையைக் கீழ்ந்திடா நட்பு.

Familiarity is friendship's silent pact,
That puts restraint on no familiar act.

 நட்பிற் குறுப்புக் கெழுதகைமை மற்றதற்கு 
உப்பாதல் சான்றோர் கடன்.
Familiar freedom friendship's very frame supplies;
To be its savour sweet is duty of the wise.

 பழகிய நட்பெவன் செய்யுங் கெழுதகைமை 
செய்தாங்கு அமையாக் கடை.
When to familiar acts men kind response refuse,
What fruit from ancient friendship's use?.

 விழைதகையான் வேண்டி இருப்பர் கெழுதகையாற் 
கேளாது நட்டார் செயின்.
When friends unbidden do familiar acts with loving heart,
Friends take the kindly deed in friendly part.

 பேதைமை ஒன்றோ பெருங்கிழமை என்றுணர்க 
நோதக்க நட்டார் செயின்.
Not folly merely, but familiar carelessness,
Esteem it, when your friends cause you distress.

 எல்லைக்கண் நின்றார் துறவார் தொலைவிடத்தும் 
தொல்லைக்கண் நின்றார் தொடர்பு.
Who stand within the bounds quit not, though loss impends,
Association with the old familiar friends.

 அழிவந்த செய்யினும் அன்பறார் அன்பின் 
வழிவந்த கேண்மை யவர்.
Waters True friends, well versed in loving ways,
Cease not to love, when friend their love betrays.

 கேளிழுக்கம் கேளாக் கெழுதகைமை வல்லார்க்கு 
நாளிழுக்கம் நட்டார் செயின்.
In strength of friendship rare of friend's disgrace who will not hear,
The day his friend offends will day of grace to him appear.

 கெடாஅ வழிவந்த கேண்மையார் கேண்மை 
விடாஅர் விழையும் உலகு.
Friendship of old and faithful friends,
Who ne'er forsake, the world commends.

 விழையார் விழையப் படுப பழையார்கண் 
பண்பின் தலைப்பிரியா தார்.
Ill-wishers even wish them well, who guard.
For ancient friends, their wonted kind regard.