திருவள்ளுவர் அருளிய திருக்குறள்

தீவினையார் அஞ்சார் விழுமியார் அஞ்சுவர் 
தீவினை என்னும் செருக்கு.

With sinful act men cease to feel the dread of ill within,
The excellent will dread the wanton pride of cherished sin.

தீயவை தீய பயத்தலால் தீயவை 
தீயினும் அஞ்சப் படும்.

Since evils new from evils ever grow,
Evil than fire works out more dreaded woe.

அறிவினுள் எல்லாந் தலையென்ப தீய 
செறுவார்க்கும் செய்யா விடல்.

Even to those that hate make no return of ill;
So shalt thou wisdom's highest law, 'tis said, fulfil.

மறந்தும் பிறன்கேடு சூழற்க சூழின் 
அறஞ்சூழம் சூழ்ந்தவன் கேடு.

Though good thy soul forget, plot not thy neighbour's fall,
Thy plans shall 'virtue's Power' by ruin to thyself forestall.

இலன்என்று தீயவை செய்யற்க செய்யின் 
இலனாகும் மற்றும் பெயர்த்து.

Make not thy poverty a plea for ill;
Thy evil deeds will make thee poorer still.

தீப்பால தான்பிறர்கண் செய்யற்க நோய்ப்பால 
தன்னை அடல்வேண்டா தான்.

What ranks as evil spare to do, if thou would'st shun
Affliction sore through ill to thee by others done.

எனைப்பகை யுற்றாரும் உய்வர் வினைப்பகை 
வீயாது பின்சென்று அடும்.

From every enmity incurred there is to 'scape, a way;
The wrath of evil deeds will dog men's steps, and slay.

தீயவை செய்தார் கெடுதல் நிழல்தன்னை 
வீயாது அஇஉறைந் தற்று.

Man's shadow dogs his steps where'er he wends;
Destruction thus on sinful deeds attends.

தன்னைத்தான் காதல னாயின் எனைத்தொன்றும் 
துன்னற்க தீவினைப் பால்.

Beware, if to thyself thyself is dear,
Lest thou to aught that ranks as ill draw near!.

அருங்கேடன் என்பது அறிக மருங்கோடித் 
தீவினை செய்யான் எனின்.

The man, to devious way of sin that never turned aside,
From ruin rests secure, whatever ills betide.