திருவள்ளுவர் அருளிய திருக்குறள்

அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும் அடங்காமை 
ஆரிருள் உய்த்து விடும்.

Control of self does man conduct to bliss th' immortals share;
Indulgence leads to deepest night, and leaves him there.

காக்க பொருளா அடக்கத்தை ஆக்கம் 
அதனினூஉங் கில்லை உயிர்க்கு.

Guard thou as wealth the power of self-control;
Than this no greater gain to living soul!.

செறிவறிந்து சீர்மை பயக்கும் அறிவறிந்து 
ஆற்றின் அடங்கப் பெறின்.

If versed in wisdom's lore by virtue's law you self restrain.
Your self-repression known will yield you glory's gain.

நிலையின் திரியாது அடங்கியான் தோற்றம் 
மலையினும் மாணப் பெரிது.

In his station, all unswerving, if man self subdue,
Greater he than mountain proudly rising to the view.

எல்லார்க்கும் நன்றாம் பணிதல் அவருள்ளும் 
செல்வர்க்கே செல்வம் தகைத்து.

To all humility is goodly grace; but chief to them
With fortune blessed, -'tis fortune's diadem.

ஒருமையுள் ஆமைபோல் ஐந்தடக்கல் ஆற்றின் 
எழுநம்யும் ஏமாப் புடைத்து.

Like tortoise, who the five restrains
In one, through seven world bliss obtains.

யாகாவா ராயினும் நாகாக்க காவாக்கால் 
சோகாப்பர் சொல்லிழுக்குப் பட்டு.

Whate'er they fail to guard, o'er lips men guard should keep;
If not, through fault of tongue, they bitter tears shall weep.

ஒன்றானுந் தீச்சொல் பொருட்பயன் உண்டாயின் 
நன்றாகா தாகி விடும்.

Though some small gain of good it seem to bring,
The evil word is parent still of evil thing.

தீயினாற் சுட்டபுண் உள்ளாறும் ஆறாதே 
நாவினாற் சுட்ட வடு.

In flesh by fire inflamed, nature may thoroughly heal the sore;
In soul by tongue inflamed, the ulcer healeth never more.

கதங்காத்துக் கற்றடங்கல் ஆற்றுவான் செவ்வி 
அறம்பார்க்கும் ஆற்றின் நுழைந்து.

Who learns restraint, and guards his soul from wrath,
Virtue, a timely aid, attends his path.