திருவள்ளுவர் அருளிய திருக்குறள்

கண்டுகேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும் 
ஒண்தொடி கண்ணே உள.

All joys that senses five- sight, hearing, taste, smell, touch- can give,
In this resplendent armlets-bearing damsel live! .

பிணிக்கு மருந்து பிறமன் அணியிழை 
தன்நோய்க்குத் தானே மருந்து.

Disease and medicine antagonists we surely see;
This maid, to pain she gives, herself is remedy.

தாம்வீழ்வார் மென்றோள் துயிலின் இனிதுகொல் 
தாமரைக் கண்ணான் உலகு.

Than rest in her soft arms to whom the soul is giv'n,
Is any sweeter joy in his, the Lotus-eyed-one's heaven?.

நீங்கின் தெறூஉம் குறுகுங்கால் தண்ணென்னும் 
தீயாண்டுப் பெற்றாள் இவள்.

Withdraw, it burns; approach, it soothes the pain;
Whence did the maid this wondrous fire obtain?.

வேட் ட பொழுதின் அவையவை 
போலுமே தோட் டார் கதுப்பினாள் 
தோள்.

In her embrace, whose locks with flowery wreaths are bound,
Each varied form of joy the soul can wish is found.

உறுதோறு உயிர்தளிர்ப்பத் தீண்டலால் பேதைக்கு 
அமிழ்தின் இயன்றன தோள்.

Ambrosia are the simple maiden's arms; when I attain
Their touch, my withered life puts forth its buds again!.

தம்மில் இருந்து தமதுபாத்து உண்டற்றால் 
அம்மா அரிவை முயக்கு.

As when one eats from household store, with kindly grace
Sharing his meal: such is this golden maid's embrace.

வீழும் இருவர்க்கு இனிதே வளியிடை 
போழப் படாஅ முயக்கு.

Sweet is the strict embrace of those whom fond affection binds,
Where no dissevering breath of discord entrance finds.

ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இவைகாமம் 
கூடியார் பெற்ற பயன்.

The jealous variance, the healing of the strife, reunion gained:
These are the fruits from wedded love obtained.

அறிதோறு அறியாமை கண்டற்றால் காமம் 
செறிதோறும் சேயிழை மாட்டு.

The more men learn, the more their lack of learning they detect;
'Tis so when I approach the maid with gleaming jewels decked.